Lu cunclavi | Poesia | Gino Ragusa Di Romano | Rosso Venexiano -Sito e blog per scrivere e pubblicare online poesie, racconti / condividere foto e grafica

Login/Registrati

Commenti

Sostieni il sito

iscrizioni
 
 

Nuovi Autori

  • Gloria Fiorani
  • Antonio Spagnuolo
  • Gianluca Ceccato
  • Mariagrazia
  • Domenico Puleo

Lu cunclavi

copertina lacrime e sorrisi.jpg
Li purci ca currinu a lu scifu,
chiamati cardinala e monsignura,
nni stu munnu sunu lu schifu,
lu fangu cchiù fitenti di lurdura.
 
Ma tanta genti asina e anchi sperta
ci va apprissu senza cugnizioni,
adurannu la munnizza a vucca aperta
e facinnuci ossequi e uvazioni.

 

Pupulu curnutu senza campani,
ca, ntamatu, ladi pulitici e parrini
ca sunu sempri affamati comu cani
e ca sempri ti stoccanu li rini,
chi minghia ci va apprissu si ti mbroglianu
e ti la ficcanu, ridinnu, nni lu culu,
mentri li so burdella tutti ammoglianu
e tu ti carrichi di li so pisa comu un mulu.

 

Talia giustu e vidi tuttu lu tiatru
pri scegliri tra li purci un purcu,
ca poi addetta li liggi di lu latru
e simìna grana arrubbati nni lu surcu.

 

A Diu e a Gesù Cristu li tradiru
e di dumila anni fannu lu mircatu
nni li chijsi, unni la fidi si vinniru,
sbraitannu di lu purpitu cu ciatu.

 

Sti surgiazzi ngrassati nni la fugna
portanu dannu a lu munnu interu;
sunu lu culera, la pesti e la rugna,
sangisuchi ca nun dicinu lu veru.

 

Arraggiunati tanticchiedda genti:
cridiri e aviri fidi a Diu e a Cristu
ie daveru lu sulu valuri di la menti,
l'antri minghiati sunu l'anticristu.

 

Si propriu nun vuliti arraggiunari,
comu fissa ca s'abbattinu lu pettu,
pirditi la fidi, la saluti e li dinari,
mentri chiddi mangianu caprettu.

 

Absit iniuria verbis

 

La puisìa in dialettu sicilianu si trova nni lu me libru, pubblicatu nni lu 2014

Cerca nel sito

Cerca per...

Sono con noi

Ci sono attualmente 0 utenti e 6904 visitatori collegati.